ریحان
ریحان (نام علمی: Ocimum basilicum) نام گیاهی یک‌ساله از تیرهٔ نعناعیان است که آن را در فارسی «شاهِسپَرَم» و «شاهسپرغم»[۱] و نازبو[۲] نیز گفته‌اند. برگهای معطرش را خام می‌خورند، و لعاب (موسیلاژ) دانه‌های سیاهش برای نرم کردن دست به کار می‌رود. در دو نوع سبز و بنفش وجود دارد. این سبزی بیشتر به عنوان سبزی خوردن استفاده می‌شود. دانه آن برای معده درد نیز مفید است.
تفاوت بذر ریحان با تخم شربتی و چیا
در ایران اغلب بذر ریحان با تخم شربتی و دانهٔ چیا اشتباه گرفته می‌شود، در حالی که این سه متفاوت از یکدیگرند و هر کدام خاصیت جداگانه‌ای دارند. در ایران تخم شربتی از قدیم در نوشیدنی‌های خنک برای برطرف کردن عطش در فصل تابستان استفاده می‌شود. گاهی تخم شربتی یا دانه‌های چیا به اشتباه به عنوان بذر ریحان خریداری شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد، یا خواص مربوط به بذر ریحان به تخم شربتی که در ایران فراوان است نسبت داده می‌شود که درست نیست. تنها شباهت بذر ریحان با دانه چیا و تخم شربتی لعاب‌دار شدن هر سه است (دارای موسیلاژ می‌باشند)، ولی خواص این سه دانه با یکدیگر فرق اساسی دارند.[۳]
نگارخانه
ریحان با گل و برگ‌هایش
برگهای تازه ریحان
گیاه ریحان
ریحان با گل
برگ ریحان
Ocimum basilicum
بذر ریحان، زیر میکروسکوپ
