سیاه‌دانه
سیاه‌دانه، یا «شونیز» (انگلیسی: Nigella Sativa) گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است.
در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید.[۱] از دانهٔ این گیاه به عنوان دارو استفاده می‌شود.
سیاه‌دانه از راستهٔ گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیرهٔ آلالگان (Ranunculaceae) است. دانه‌اش دارای اثر قاعده‌آور، ضد کرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است.[۱]
سیاه‌دانه مزه‌ای تلخ و ادویه‌ای دارد با کمی ته‌مزهٔ توت فرنگی. از سیاه‌دانه در شیرینی‌جات و شربت‌ها و لیکورها استفاده می‌شود. بر گونه‌ای از نان پاکستانی معروف به نان پیشاوری همیشه سیاه‌دانه می‌پاشند.
نام‌های دیگر
سیاه‌دانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونیز، شونوز و کمون هندی و خلفه که در اراک به این نام مشهور است[۲]
همچنین سیاله،سیاوله و سیاسونی(جافی) گفته می شود که به زبان کُردی است. برخی روایات اسلامی این گیاه را درمان هر دردی جز مرگ معرفی کرده اند
